آیا می شود اندوه را جشن گرفت؟
در اندوه غرق نشو،بلکه نظاره گر آن باش و از آن لذت ببر،زیرا اندوه زیبایی هایخود را دارد.
تو تا حالا نظاره گر نبوده ای.تو بقدری در اندوه غرق میشوی که به زیبایی های
لحظات غم و اندوه پی نمیبری.اگر ۱ بار توجه کنی میفهمی تا به حال چه گنج گرانبهایی را ازکف داده ای.
وقتی که آدم شاد است هیچ گاه مانند زمانی که غمگین است، عمیق نیست
اندوه عمق دارد،در حالی که شادی ،سطحی است.
برای مثال:این آدمهای به ظاهر شاد را تماشا کن همیشه لبخند به لب دارند و
دارند از خوشحالی بال درمی آورند.
میفهمی که آنها همیشه سطحی و کم مایه هستند.آنها هیچ عمقی ندارند.
(شادی مانند موج دریاست که بر روی سطح آب روان است.در حالی که اندوه،
همچون اقیانوس است.)
شادی،شلوغ و پرسرو صدا است.ولی غم دارای سکوتی خاص است.شادی
مانند روز است و اندوه مانند شب.شادی نور است و اندوه تاریکی است.نور
می آید و میرود،ولی تاریکی می ماند،روشنایی گاهی اتفاق می افتد ولی
تاریکی همیشه هست.
اگر به وادی اندوه قدم بگذاری،همه این چیزها را احساس خواهی کرد.
آنگاه خواهی فهمید اندوه همچون شیئی است که تو شاهد و نظاره گر
آن هستی و یکدفعه احساس شادی می کنی.چه اندوه زیبایی!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
( تقدیم به یک دوست )
چشم به راه
آرزویی است مرا در دل که روان سوزد و جان کاهد
هر دم آن مرد هوسران را با غم و اشک و فغان خواهد
به خدا در دل جانم نیست هیچ جز حسرت دیدارش
سوختم از غم و کی باشد غم من مایه آزارش
نگران دیده به ره دارم
شاید آن گمشده باز آید
سایه ای تا که به در افتد من هراسان بدوم بر در
چون شتابان گذرد سایه خیره گردم به در دیگر
همه شب در دل این بستر جانم آن گمشده را جوید
سلام دوست من!.............من هم کاملا مخالفم..........................شادی و نيايش تنها راه مستقيم برای رسيدن به خداست........... کوئيلو (ره)
سلام نازنین عزیز!
من با نظرات و قلم زیبایت مخالف نیستم ولی کاشکی به جای اندوه و غم تیزی و زیبایی قلمتو به جراحی مطالب قشنگتری بکار می بردی.
به نظر من خود آدم که سرنوشتش رو مشخص میکنه.پس باید سعی کنیم که مثبت فکر کنیم.در ضمن تنهایی و بی کسی و غم و اندوه هم عالم خودش رو داره.به قول سیاوش(یا ما مجنونیم و خونه خرابی هم عالمی داره).
قربون دل مهربونت خانمی
همیشه شاد باشی
عالی بود گوگولی مگولی
سلام...
خیلی ماه بود! ...
موفق باشی!!!!!!!!!!!!!!!!!!
سلام به نظراتت احترام میزارم
امیدوارم موفق باشی
آره ، دقیقا همینیه که تو میگی ...
غم ، به آدم عمق میده !
و باز هم ، شعری که با رنگ قرمز نوشتی ... من باش حال کردم (;
با اینکه شنا بلدم ترجیح میدم جای عمیق نرم !
ریسکش زیاده
پس بهتره که همون سطح بمونی ((:
دیدین آدم بعضی موقع ها یه غم تو سینش می شینه از عالم و همه چیز سیر می شه . بعد از چند مدت فکر کردن می فهمی که اون غم مرکز یک شادی بزرگ خیلی بزرگ بوده.
اون موقع می شود گفت: شادی از عمق وجود.
مثل یه عاشق که فکر می کنه و دونبال معشوقش می گرده
ونمی دونه که اون تو وجود خودش هست .
فدای نگاه های پاک و آسمونی .
حق نگهدارتون
سلام
ممنون میشم لینک من رو درست کنید.
موفق باشید.
http://www.sang.blogspot.com
بودیم و کسی پاس نمیداشت که هستیم
باشد که نباشیم و بدانند که بودیم
----------------------------------------------------
دورود بر شما دوست گرامی
می خواستم نظرت رو در باره ی تبادل لینک یا لوگو بپرسم
بدرود
http://lonely-tree.blogspot.com
سلام ...آّ ه و دل ...غم و شادی ...راست گفتی شاید شادی زیبا باشد ...اما غم همیشه حکمتی دارد ...تو بدان باش که غم تو را حکمت نباشد ..بلکه تو برای غم حکمت باش ...شعر انتخابی شما هم قشنکگ بود ...شاد باشی نازی جان
سلام دوست من خوب بود بیا پیشم
زیبا بود .من هم تنها هستم . به من ایمیل بزن.
سلام شما خیلی باصفا بودی خیلی حال کردم دوست دارم باهاتون آشنا شم مرسی بای