ای کاش میدانستی

 صدایت را بر روی تخته سیاه می نویسم

و لبخندت را به دست قاصدکها می دهم

هر قدم که ز من دور می شوی                                      

آسمان رنگی دگر به خود میگیرد

و صدای ناقوس مردگان در گوشم زمزمه میکند

 آنقدر از من دور شده ای

که مانند نقطه ای نا محدود تو را مینگرم و افسوس میخورم

صدایم را به دستان مهربان باد میدهم تا به گوشت برساند

برگهای خشکیده چنار همسایه

بر روی آسمان و زمین می رقصند

و خبر از سرما مید

ای کاش میدانستی چقدر دوستت دارم

                                                                                   ب.ح.ر.ا.د. غزیزم